Manolo’s en Merlot

Er zijn altijd meer wereldjes waar je niet bij hoort, dan waar je wel bij hoort. Zo hoor ik niet bij de glamourkringen of internationale jetset. Meestal kan ik daar meer dan uitstekend mee leven, maar soms zijn er feestjes waarvoor ik best wél een keer uitgenodigd zou willen worden. De liefdadigheidsfeestjes van Wine Women & Shoes uit Napa Valley, bijvoorbeeld. Op die bijeenkomsten wordt geld ingezameld voor een goed doel. Voor dat doel wordt de liefde voor schoenen en die voor wijn listig uitgebuit: de organisatoren haalden twee jaar geleden bijvoorbeeld 1,4 miljoen dollar binnen.

De gefilmde verslagen van deze koopfeestjes tonen vrolijke vrouwen in ogenschijnlijk eenvoudige zomerjurken, die ongetwijfeld een fortuin kosten. Tussen de uitgestalde waren – bij voorkeur ergens op een luxueus wijngoed met zwembad – lopen mannen in zwarte broeken en zwarte T-shirts rond met wijn en peperdure schoenen op plateaus: de Shoe Guys™. Deze mannen zijn, hou me vast, shoemeliers. Gewone mannen, die voor het goede doel een cursus volgen, zodat ze wat wijnkennis én schoenenkennis meebrengen. Ze leren bovendien een en ander over the art of wine and shoe pairing. En ze weten wat flirten is. Zoals de oprichtsters van WW&S zelf zeggen: a man who can match Manolos with Merlot has our hearts in his hand.

De combinaties zijn gebaseerd op textuur, complexiteit, kleur en het ‘gevoel’ dat de schoen geeft, aldus de organisatie. Bij ranke, zilverkleurige, strappy sandals schenken de shoemeliers bijvoorbeeld Sauvignon Blanc; bij goudgele platformpumps een Chardonnay; bij puntige, bloedrode killer heels een spannende Pinot Noir, enzovoort. Voor de mannelijke bezoekers zijn er overigens ook prachtige en al even kostbare schoenen, waarbij (ik doe een gok) een glas kruidige Rhône met een heel klein vleugje brett geserveerd wordt.

Er valt ongetwijfeld op allerlei niveaus van alles af te dingen op deze liefdadigheidsfeestjes van rijke mensen voor rijke mensen. Maar het straalt toch iets heel aantrekkelijks uit. Hier wordt nou eens geen wijn of ander product verkocht met behulp van blote tieten of gênante pornoachtige broeierigheid. De shoemeliers zijn geen Chippendales, maar gewoon nice guys. En de aanwezige vrouwen zijn er niet voor de sier, maar voor hun centen.

Anyway. Terug naar mijn wereld. Waarin ik onlangs met mijn man uit eten ging voor zijn verjaardag. We hadden allebei onze nieuwe schoenen aan. We hadden geen specifiek wijnadvies van de sommelier nodig: champagne moest het zijn, feestelijk en beschaafd. De sommelier boog licht en verdween, om even later weer aan tafel te verschijnen met de mededeling: “De champagne is op.” We vielen even helemaal stil. Ik hoorde mijn schoenen geschokt kraken onder tafel. De champagne was op. Veel groter kon de afstand tussen mijn leven en een Californisch, zonovergoten event met begeerlijke schoenen en lekkere wijnen niet worden.

(2014)