Sherry van Knorr

In Nederland reduceren we keukens uit de hele wereld graag en met het grootste gemak tot een handzaam pakje of zakje: met Knorr Wereldgerechten eet je heerlijk makkelijk en uiteraard 100% authentiek de ene dag Thais, de volgende dag Turks en de dag erna Zuid-Afrikaans. Zelf enige moeite doen om erachter te komen wat een gerecht nou specifiek Thais maakt? Waarom zou je? Dat er en passant misschien iets – of heel veel – moois uit zo’n keuken verloren gaat: het zal veel Nederlanders worst wezen. Als het maar makkelijk is. Als we er maar geen enkele moeite voor hoeven te doen. Als het maar niet eng is.

Het lijkt wel alsof alles hier op kleuterschoolniveau moet. Wijn? Oeh, moeilijk. Maar kijk, we plakken overal een gekleurd stickertje bij en we doen er een leuk plaatje van een beestje op en zo nemen we elkaar aan het handje mee door die lastige wereld van rood, wit en rosé. Oké, wijn een beetje minder eng en eigenlijk best wel interessant. Maar wat is dat? Sherry! Whoa. Nijntje schrikt zich rot. Geen dierenplaatjes! Moeilijk moeilijk. Gelukkig zijn er altijd weer marketingmensen die wel weten hoe ze zoiets aan moeten pakken. Weet je wat? We nemen twee prachtige elementen uit de Andalusische cultuur – sherry en tapas – en slaan ze met onze Nederlandse marketinghamer lekker plat tot iets dat in één hapklare brok naar binnen kan: shapas. Ja, shapas. Een woord dat nog onsmakelijker klinkt dan een Knorr Wereldgerecht.

Zoals het in de marketing hoort, wordt iets dat al heel oud is voorgesteld als een opwindende nieuwe uitvinding. Dat sherry een veelzijdige wijn is die met allerlei (en ook ‘moeilijke’) smaken te combineren is: ja, dat wisten we al. Dat olijven lekker zijn bij een glas fino: wisten we al. Dat je sherry niet alleen als aperitief hoeft te drinken: wisten we al. Dat de lekkerste combinatie tussen een sherry en een hapje een shapa heet: dát is nieuw, maar dat hadden we net zo lief niet geweten en gaat alleen over de buitenkant.

Mogen mensen dan geen lol hebben met sherry, mevrouw de zuurpruim? Ja, alsjeblieft wel. Je hoeft geen énkele kennis van sherry te hebben om ervan te kunnen genieten. Drink sherry, eet erbij, kook erbij, kook ermee, mik het in al je cocktails, maak vooral duizenden shapas als je het over je tong kunt verkrijgen. Maar denk er dan ondertussen af en toe wel aan dat we sherry en tapas als het ware te leen hebben uit een andere cultuur en dat er een wereld achter schuilgaat die verder reikt dan een geinig marketingvondstje. Net zomin als de Thaise keuken zich door Knorr in een pakje laat stoppen, laat de complexiteit van sherry zich in een shapa vangen.

(2016)